Gdy używasz gazu ziemnego czy oleju opałowego - nie rzadziej niż na pół roku. Zarządca budynku lub właściciel ma obowiązek m.in. przeglądu instalacji wentylacyjnej nie rzadziej niż w roku.
Objawy zatrucia czadem: ból głowy, ogólne zmęczenie, duszności, trudności z oddychaniem, przyspieszony i nieregularny oddech, senność, nudności. Osłabienie i znużenie, które czuje zaczadzony, a także zaburzenia orientacji powodują, że jest on całkowicie bierny, traci przytomność i jeśli nikt nie przyjdzie mu z pomocą - umiera.
Jak ratować zaczadzonego? Szybko zapewnić dopływ świeżego powietrza, otworzyć okna i drzwi by z pomieszczenia usunąć tlenek węgla, jak najszybciej wynieść zaczadzonego na świeże powietrze, rozluźnić mu ubranie, rozpiąć pasek i guziki, uważać by nie doprowadzić do wychłodzenie organizmu. Jeśli po wyniesieniu na świeże powietrze zaczadzony nie oddycha, należy niezwłocznie przystąpić do wykonania sztucznego oddychania i masażu serca. Wezwać pogotowie ratunkowe 999, straż pożarną 998 lub 112.
Przed czadem można się uchronić: zapewnij prawidłową wentylację pomieszczeń, stosuj mikrowentylację okien i drzwi, nigdy nie zasłaniaj kratek wentylacyjnych, z pomocą fachowców dokonuj okresowych przeglądów komina, urządzeń grzewczych i instalacji wentylacyjnej, zainstaluj czujki tlenku węgla.
Czad jest: trujący, bezwonny, bezbarwny. Miejsca powstawania tlenku węgla: uszkodzony komin, brak wentylacji, szczelnie zamknięte okna i drzwi (brak mikrowentylacji), niewłaściwy montaż podgrzewacza, niedrożna kratka wentylacyjna, brak odpływu spalin.
