Termin nadsyłania, lub składania prac do września 2014 roku, na adres: Mazurskie Towarzystwo Naukowe w Ełku, 19-300 Ełk, ul. T. Kościuszki 23. Wielkość prac dowolna, pismo ręczne, lub komputerowe. Podsumowanie konkursu nastąpi w 70-tą Rocznicę Polskiego Ełku.
Nagrody przewidujemy otrzymać od Pana Prezydenta Ełku, Pana Starosty Powiatu Ełckiego i Wójtów w Gminach. Najlepsze pamiętniki będą opublikowane. Kontakt: Tel./fax. 87 620 03 08, lub 87 620 81 79, mail: bobowik@wp.pl.
1. Dlaczego podobny konkurs ogłaszamy już po raz piąty?
Otóż robimy to po to żeby zapisać prawdę o Waszym życiu, która nie jest napisana, lub tylko wyrywkowo dla potrzeb politycznych jest dziś umiejętnie dobierana i pokazywana. Trzeba tę prawdę z Waszym udziałem napisać. Nie możecie dla Waszych dzieci i wnuków zostawić obrazu dzisiejszego sielskiego życia dziadków seniorów, spędzających wolny czas w ośrodkach wczasowych, czy na rodzinnym grillowaniu. Napiszcie im prawdę, że na to zapracowaliście, bo nie ma nic za darmo.
2. Do kogo kierujemy konkurs?
Zgodnie z hasłem konkursu „Moje życie, nauka i praca w PRL” kierujemy do osób starszych na emeryturze, do byłych robotników, nauczycieli, urzędników, dyrektorów, prezesów, pracowników kultury, służby zdrowia, duchownych różnych kościołów i wyznań w kraju i za granica. Tu jest miejsce każdemu, kto w minionych czasach uczył się, pracował, studiował, lub kierował przedsiębiorstwem, czy rządził gminą.
3. Jak powinniście pisać ?
Nie musicie opisywać całego swego życia. Opiszcie najciekawszy urywek nauki w szkole, czy pobytu w internacie, na stancji, na obozie harcerskim. Napiszcie, jak po ukończeniu szkoły zostaliście przyjęci do pracy, co ciekawego robiliście, czy byliście w pracy awansowani, odznaczeni, karani. Jaka była atmosfera? Jak potoczyło się Wasze życie osobiste i rodzinne? Nie określamy objętości pracy. Może to być kilkustronicowa praca, czy pełna biograficzna rozprawa, napisana czytelnym pismem ręcznym, lub komputerowym.
4. I na zakończenie błagalna prośba
Piszcie prawdę i tylko prawdę, nawet jeżeli miałaby być ona dla Was bolesna, czy pozornie śmieszna w dzisiejszych czasach. Nie ulegajcie modzie pisania, czy mówienia źle , albo dobrze pod potrzeby dzisiejszych czasów. Pamiętajcie tylko prawdziwe pamiętniki, będą kiedyś czytane i służyły Waszym wnukom, prawnukom i innymi którzy po Was przyjdą.
